Mała żabka, jak to zwykle w bajkach bywa, chce być królewną. Ale żadna z postaci przysyłanych przez Bajkopisarza, mimo ich usilnych starań, nie potrafi spowodować w niej przemiany. Żabka bowiem odrzuca miłość (np. bezdomnego psa). Bohaterka powoli odkrywa, że zamieni się w CZŁOWIEKA dopiero wtedy, gdy obdarzy kogoś uczuciem.
Młoda bohaterka, znudzona oglądaniem telewizji, spotyka Baja (Ducha Teatru). Czarodziej wciąga ją i widzów do zabawy. Zaprasza na scenę czworo dzieci i zamienia je w Akustyka, Maszynistę, Suflera i Rekwizytora. Razem tworzą spektakl oparty na klasyce literatury dziecięcej - tekstach Tuwima i Brzechwy.
Dwoje bohaterów znajduje na leśnej polanie czarodziejski kamyk, który umożliwia rozumienie mowy zwierząt. Teraz wraz z dziećmi mają możliwość poznać życie przyrody, język zwierząt, przejawiający się ruchem, dźwiękiem, mową ciała, tańcem. Jednocześnie kamyk umożliwia zwierzętom kontakt z ludźmi. Mogą powiedzieć, co złego spotyka je ze strony ludzi., dlaczego ginie przyroda. Dzieci, wraz z bohaterami zastanawiają się, jak ratować naturę.
Sędziwy krasnoludek Borówka uważa dzieci za kochane, słodkie istoty, które jednak nie potrafią samodzielnie myśleć. Poziomka, jego uczennica, jest jednak innego zdania. Dlatego proponuje turniej między misiem Gapiszonem a papugą Arą, głównymi bohaterami spektaklu.
Aktorzy odgrywają kilka scenek rodzajowych, np.: dziewczynka za dużą sumę sprzedaje swojego pieska. Ara twierdzi, że zrobiła dobry interes, Gapcio, że zdradziła przyjaciela. Kto ma rację? O tym decyduje trzyosobowe, wybrane spośród dzieci jury.
Mały niedźwiadek, Jaś, opuszcza pewnego dnia rodzinne Tatry. Ma zamiar przemierzyć całą Europę w poszukiwaniu tajemniczego skarbu. Opiekuńczy duszek, Driada Leśna, pomaga Jasiowi w jego wędrówce - sprawia np., że miś w czarodziejski sposób rozumie języki mieszkańców Europy, może poznać ich obyczaje i kulturę. Jaś z każdym dniem podróży odkrywa, że największy skarb czeka na niego w domu, w Polsce.
Zwykły, polski las... A w nim niezwykłe stwory: Ekoludek i Nimfa Wodna. Do lasu wjeżdżają samochodem wandale - śmiecą, płoszą zwierzęta, niszczą wszystko wokół. Ekoludek wyjaśnia dzieciom, skąd biorą się takie zachowania (tu seria kabaretowych scenek, opisujących ludzkie wady). W finale spektaklu dzieci wspólnie z aktorami sprzątają las.
Zbyś jest bystrym i rezolutnym misiem, ale kiedy jest sam w domu i się nudzi. No właśnie, wtedy rozum Zbysia zasypia, a Zbyś ma różne "genialne" pomysły: Może pojeździ rowerem po ulicy? A może zajrzy do domowej apteczki, a potem włączy żelazko i wyprasuje tacie koszulę? A może zaprosi do domu pana, którego spotkał na podwórku?
Na szczęście ktoś czuwa nad misiem - Aniołek Stróż i dzieci z widowni. Może, zanim bajka się skończy, nauczą Zbysia jak unikać niebezpieczeństw.
Na scenę z impetem wpada wulkan energii - Pchła Szachrajka - i od tej pory ciągle coś się dzieje. Mała psotnica nie oszczędza nikogo, ma mnóstwo pomysłów na następny dowcip. Ale nawet jeśli komuś zrobi kawał, to z takim wdziękiem i uśmiechem, że nie można się na nią długo gniewać.
Ta prześmieszna, inscenizacja to kabarecik dla najmłodszych, uwspółcześniona forma pełna cytatów literackich i muzycznych: odnośników do naszych, znanych młodemu widzowi, realiów.
Między ojcem a córką dochodzi do kłótni: Julia nie chce iść na urodziny do Lu-ling, Chinki, którą bardzo lubi, ale znajomości z którą wstydzi się przed innymi dziećmi. Emocje sprawiają, że dziewczynka mówi tacie - artyście, jakie przykre są dla niej lekcje śpiewu i gry na pianinie. Kiedy okazuje się, że tata czytał jej pamiętnik Julia buntuje się, ucieka z domu i... przenosi się do czarodziejskiego lasu. Odkrywa w sobie miłość do zwierząt i to, że potrafi im pomóc w potrzebie. Tymczasem dobry duszek lasu, Czarodziejskie Licho, używając miłości, robi wszystko aby ojciec i córka zrozumieli się.
Ania całymi godzinami tkwi przed telewizorem, bezmyślnie przełączając kanały. Nie chce jeść nic oprócz chipsów, zapomina wyjść z psem na spacer, ciągle grymasi, dąsa się... Pewnego razu, gdy zmęczona płaczem zasypia, w jej śnie pojawia się doktor Zdrówko. Przy pomocy czworga dzieci z widowni - Dietetyka, Sportowca, Higienisty, i Optymisty, próbuje on wypędzić z Ani obżartucha i smutasa.